Drie dochters bevolken mijn dagelijks bestaan. Julia (7), Laura (4) en Andrea (2) bepalen voor een groot deel mijn dagprogramma, ze maken plezier, ze maken ruzie, maken onvoorstelbaar veel rommel en gaan naar school. Ze stoeien met me, hangen om mijn nek en zijn altijd boos op me. Duizenden vragen vuren ze op me af, maar ze zijn zelden tevreden met het antwoord. Het vaderschap is een gemengd genoegen.
Drie dochters, drie kleine mensen hebben mijn leven gevuld. Niet per sé altijd met vreugde en plezier, maar wél met liefde, oneindig veel liefde. Het vaderschap is een geschenk. God heeft óns gekozen voor deze drie meiden, lang voordat ze geboren werden. Hij gaf ons daarmee ook de verantwoordelijkheid over hun zorg en hun opvoeding. En dat baart me wel eens zorgen, als ik over mijn eigen beperkingen en tekortkomingen nadenk. Het is moeilijk om de invloed die je als vader op het leven van je kinderen hebt te overschatten. Ieder woord, iedere blik op je gezicht, iedere keuze en iedere activiteit heeft een blijvende uitwerking op het leven van deze afhankelijke, kwetsbare en beïnvloedbare kinderen. Dat klinkt als een zware last, maar dat is het niet. Tenminste, niet zolang je je ervan bewust bent, niet zolang je je handelen en spreken toetst met je partner en al helemaal niet wanneer je je vaderlijke taak deelt met de alwetendheid en de Liefde van de allerhoogste Vader. "Ik laat mijn kind niet dopen. Als hij volwassen is kan hij zelf de keuze maken." Veel hedendaagse ouders maken deze keuze, in de illusie dat hun kind op latere leeftijd zelf kan kiezen voor een gelovig leven, als hij dat wil. Dat idee is een illusie: wanneer je het zaadje van het geloof niet plant bij een kind, zal het op volwassen leeftijd niet voor het geloof kiezen. Ieder kind is van nature gelovig. Dus je kunt het beter andersom formuleren: wanneer je het zaadje van het geloof niet levend houdt, zal het sterven en niet uitgroeien tot een boom. Als je er dus voor kiest je kind niet gelovig op te voeden, met als argument dat je die keuze niet voor hem wilt maken, dan doe je dus precies het tegenovergestelde: je maakt die keuze juist wél voor hem. Maar wat ís gelovig opvoeden eigenlijk? Wat houdt het in? Wat zijn de do's en don'ts?. Precies daar gaat deze blog over. Verwacht geen theologische bespiegelingen, die zal ik (proberen te) vermijden. Maar verwacht vooral praktische voorbeelden, van dingen die ik geprobeerd heb, die soms geslaagd, maar vaak ook hopeloos mislukt zijn. Hopelijk hebben jullie er wat aan. Hanno |
De schrijverHanno Uittenbogaard is getrouwd, vader van drie dochters en Grieks-Orthodox. In een samenleving waar er nauwelijks nog geluisterd wordt naar de stem van Christus vraagt hij zich af wat het betekent om een Christelijke vader te zijn. Archives |